Cales son as lesións máis frecuentes no fútbol sala?

Á hora de practicar deporte, gozamos de todo tipo de beneficios. Non só mellora a nosa saúde, senón que mesmo para os que se atopan estudando pode axudarlles a mellorar o seu rendemento académico. Con todo, unha mala pisada ou un sobreesforzo pode limitar estes beneficios ata acabar nunha lesión grave no peor dos casos. E disto, lamentablemente, non se salvan nin sequera os deportistas profesionais.

Expostos a sufrir unha lesión, os xogadores de fútbol sala deben ser coidadosos. Con todo, non sempre poden evitar ser vítimas dunha lesión. Por iso, falamos co fisioterapeuta de Pescados Rubén Burela FS do club feminino para coñecer con máis detalle as lesións máis comúns dos xogadores así como a forma na que actúa o equipo técnico para poder axudar na súa recuperación.

As lesións que máis afectan os xogadores profesionais de futsal

Unha lesión é un dos peores escenarios posibles que se lle pode presentar a un xogador ou xogadora de fútbol sala. Estes están expostos a un importante risco de lesión e, tal e como asegura David Mariña, isto adoita producirse en maior número en “nocello e xeonllo, así como a musculatura que intervén nestas articulacións”. Son problemas que adoitan xurdir ao final das sesións, especialmente tras os partidos ante o nivel de presión exercido.

Como parte importante do equipo técnico, David afirma que hai unha porcentaxe máis elevada de que se produzan as lesións leves que as máis graves. “As lesións máis frecuentes son as leves (1-3 días de ausencia) e as máis graves onde se asocia unha relación na perda de tempo en competición son as lesións de xeonllo”. E aínda que existen distintas formas de lesionarse, o noso  fisio asegura que “Non hai unha diferenza estatisticamente significativa no mecanismo  lesional entre as lesións con contacto (asociadas na maioría de casos a lesións traumáticas) e as lesións sen contacto (asociadas na maioría de veces ás lesións articulares ou músculo- tendinosas)”.

Con todo, existe un tipo de lesión moi común para os xogadores de fútbol sala. “Unha das estruturas con maior incidencia de lesións é o ligamento cruzado anterior ( LCA) que á súa vez é a que máis tempo de baixa deportiva provoca”. Ao tratarse dun problema tan común e cunha importante gravidade, resulta aínda máis importante identificar cales son os factores de risco propios do sexo feminino xa que, segundo os estudos, “as lesións  LCA prodúcense cunha incidencia 4 a 6 veces maior en mulleres que en homes” comenta David.

Este cambio numérico baséase, principalmente, na relación a variables relacionadas co rendemento deportivo. “Factores cardiovasculares, respiratorios,  metabólicos, endocrinolóxicos e psicolóxicos que deben interactuar para mellorar e facilitar o éxito deportivo. A importancia relativa de cada un varía coas demandas específicas da disciplina en particular”. Ademais destes puntos, David Mariña explica que “O rendemento atlético alterado pode ser o resultado de cambios hormonais do ciclo  menstrual feminino”.

“A Fisioterapia deportiva é unha das áreas de maior crecemento e impacto profesional”

Os xogadores teñen que mellorar constantemente para adaptarse aos novos estilos de xogo e, sobre todo, sorprender ao rival no campo de xogo. Isto mesmo sucede co equipo técnico e, sobre todo, cos fisioterapeutas. “O deporte de alto rendemento é un mundo en constante evolución e como tal esixe a actualización en canto ás estratexias e metodoloxía tanto de recuperación como de adestramento e rehabilitación, todas están enfocadas a favorecer a adaptación ao adestramento físico de cada xogadora”.

Aínda que un xogador sempre ten que estar listo fisicamente para un partido, os fisioterapeutas teñen que atopar as mellores formas de afrontar as lesións. A importancia da fisioterapia deportiva reside en que esta debe usar “estratexias para manter a saúde da deportista na súa máis alto nivel. Entre elas atópanse: a prevención de lesións, o adestramento funcional e a recuperación funcional enfocada cara aos obxectivos específicos de cada deportista”.

O importante papel do fisioterapeuta

Sendo a fisioterapia deportiva unha área en crecemento e gran impacto, o rol dun fisioterapeuta é moi importante para o equipo. Cando esta parte tan destacada do equipo técnico trata a un xogador lesionado, non só céntrase no físico. “O rol do fisioterapeuta baséase en accións tales como a prevención de lesións, planificación-metodoloxía de procesos de rehabilitación e a recuperación funcional. Axuda a mellorar as capacidades físico-deportivas de cada xogadora”.

Á hora de tratar cos xogadores, un fisioterapeuta debe axudar ao xogador para aprender aspectos relacionados cos hábitos de vida, como son a nutrición, o descanso; pero tamén conceptos para o rendemento deportivo, tanto individual como colectivo. “Deseñamos estratexias de mellora nos seus patróns de vida e apoialas no crecemento das súas capacidades , e con iso, mellorar no rendemento deportivo”. 

Deste xeito, David Mariña non só axuda aos xogadores para mellorar nos aspectos físicos para tratar unha lesión, senón mesmo de educador. “O fisioterapeuta como profesional sanitario cumpre un rol de educador en saúde co fin de ensinar á/ao deportista as ferramentas para o coidado das súas aptitudes”

Vivindo os partidos desde o banco

Á hora de gozar do fútbol sala, para David Mariña non importa o lugar. É un gran apaixonado do fútbol sala, polo que goza dos partidos tanto cando se emiten por televisión como na bancada. Con todo, afirma que desde o banco todo é distinto. “a intensidade coa que se vive tanto desde do vestiario como no banco non ten comparación”.

Por suposto, ser un gran afeccionado non lle fai incumprir coas súas tarefas. Como sanitario e parte do  staff médico, ten as súas prioridades moi claras. “A miña maior preocupación na pista é que ningunha das xogadoras sufra ningún tipo de lesión ou malestar e no caso de que así sexa estar preparado para poder asistir e axudar da forma máis rápida e efectiva posible”. O traballo do equipo técnico é estar en todo momento preparados para as xogadoras e, cando se trata do equipo de Pescados Rubén Burela FS, realizan este traballo “cunha metodoloxía áxil,  autoorganizada, con espírito e conciencia de equipo e que mellore o traballo colectivo centrando todos os esforzos en conseguir os obxectivos marcados”.

David Mariña: “Os niveis de tolerancia a o estrés marcan grandes diferenzas”

Cando un xogador lesiónase, non só é o plano físico o que importa, senón tamén o emocional. Os xogadores desexan estar na pista, axudar ao seu equipo para alcanzar a vitoria e, cunha lesión, as emocións poden xogar unha mala pasada. Por iso, o equipo técnico debe estar preparado para axudarlles neste proceso. “Unha das ferramentas que eu destacaría é a de axudar ao/a deportista para recuperar o control sobre o seu propio estado de saúde. Esta sensación aínda sendo física trasládase tamén ao plano emocional, producíndolle un estado de seguridade e calma”.

David Mariña explícanos que “é evidente que os niveis de tolerancia a o estrés marcan grandes diferenzas no rendemento deportivo dado os efectos tan daniños que poden chegar a causar as hormonas de o estrés cando se producen de forma crónica”, polo que para proceder deben realizar un estudo dos hábitos de vida dos xogadores. Nutrición, descanso e emoción son algúns dos puntos que estudan para dar forma a unha folla de roteiro. A partir deste punto, deseñan un plan de acción e acompañan a súa progresión como deportista, “cun seguimento do seu cambio de estado e desenvolvendo estratexias de mellora”. 

Por suposto, á hora de poder realizar esta mellora, dous puntos fundamentais son a personalidade e comportamento do deportista. Ambos se tratan de puntos fundamentais, tanto para o deporte, como para a vida. “O rendemento e a capacidade de gozar do que fas, este último considero que é un elemento indispensable da motivación tanto profesional como persoal”.